پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

«توجه توجه! علامتی که هم‌اکنون می‌شنوید اعلام خطر یا وضعیت قرمز است و معنی و مفهوم آن این است که حمله هوایی انجام خواهد شد.» صدای آژیر خطر در فضا می‌پیچد، دانش‌آموزان با رعب و وحشت به حیاط مدرسه می‌آیند. ناظم مدرسه بچه‌ها را به خونسردی و حفظ آرامش دعوت می‌کند اما در آن لحظات هول‌انگیز چه‌کسی می‌توانست آرامش را به آنها بازگرداند. دانش آموزان معصوم تا پیش از این بارها بمباران محله و شهر و دیار خود را دیده و از نزدیک شاهد کشتار بیرحمانه مردم بی‌دفاع بودند اما از اینکه این بار نوبت خودشان شده بی‌خبر بودند. هنوز صدای آژیر قطع نشده که دو موشک از هوا به زمین حیاط مدرسه اصابت می‌کند. آسمان صاف مدرسه در دود و غبار غلیظ گم می‌شود و سکوتی مرگبار همه جا را فرا می‌گیرد. اندکی بعد از انفجار، از کیف و کفش و لباس گرفته تا دست و پای قطع شده دانش‌آموزان از آسمان بر زمین می‌بارد. بعضی زیر آوار مانده و بعضی هم مجروح بودند و ناله‌ای ضعیف از دهان کوچک به خون نشسته‌شان بیرون می‌آمد. انگار که آخرین نفس‌هایشان را می‌کشیدند. دانش‌آموزانی که تا دیروز در یک کلاس و یک مدرسه کنار هم درس می‌خواندند و با هم بازی می‌کردند، حالا با بدنی غرق در خون و جسمی بی‌جان کنار هم افتاده و در خاموشی مطلق فرو رفته بودند.